دا

دا، خاطره‌ها سیده زهرا حسینی از جنگ تحمیلی و اوضاع خرمشهر در روزهای ابتدایی جنگ است. بکارت هفده ساله که با آغاز جنگ در روز اول مهر سال پنجاه و نه زندگی‏ اش دگرگون می‏شود. روایتی باورپذیر، با فضاسازی بی ‏نظیر، به سمت گونه ‏ای که خواننده خودش را باب خیابان‏های آبادی خرمشهر می‏بیند و البته حافظه فوق‏العاده خانم حسینی. آن چیزی که احترام و تحسین اسم را برمی‏انگیزد این است که راوی داستان کارهایی را انجام می‏دهد که دیگران از انجامش سر باز می‏زنند و شاید ثانیه کارها را کوچک و خوار می‏شمرند. دا، باب گویش بومی به معنی مادر است و خانم حسینی با انتخاب این عنوان خواسته رنج، اندوه، اهتمام و ابرام مادران ایرانی را یادآور شود. سیده زهرا حسینی یک کرد ایرانی است که پدر و مادرش پیش از تولد او در عراق زندگی می‌کردند و او در واحد زمان ( ١٣ ۴٢ در آنجا به دنیا آمد.