استفاده از پايدار كننده هاي سيستم قدرت (PSS) جهت بهبود ميرايي نوسانات با فركانس كم سيستم

چكيده :

توسعه شبكه هاي توان نوسانات خود به سمت خودي با فركانس كم را، در سيستم به همراه داشته است. بروز اغتشاش هايي نسبتاً كوچك و ناگهاني در شبكه انگیزه بوجود آمدن چنين نوساناتي در سيستم مي شود. باب حالت عادي اين نوسانات بسرعت ميرا شده و دامنه نوسانات از مقدار معيني فراتر نمي رود. اما اسم به شرايط نقطه كار و مقادير پارامترهاي سيستم ممكن است اين نوسانات براي مدت طولاني امتداد يافته و باب بدترين حالت دامنه آنها نيز افزايش يابد. امروزه جهت تندرستی ميرايي نوسانات با فركانس كم سيستم، در اکثر شبكه هاي قدرت پايدار كننده هاي سيستم قدرت ( PSS) به سمت كار گرفته مي شود.

اين پايدار كننده ها بر اساس مدل تك ماشين – شين بينهايتِ سيستم باب يك نقطه كار مشخص طراحي مي شوند. بنابراين ممكن است حرف تغيير پارامترها و يا تغير نشانه كار شبكه، پايداري سيستم در نشانه كار جديد تهديد شود.

موضوع اين پايان جریده طراحي پايدار كننده هاي مقاوم براي سيستم هاي توان است، به قسمي كه پايداري سيستم باب حد وسيعي از تغيير پارامترها و تغيير شرايط نقطه كار تضمين شود. در اين راستا آغاز به مطالعه اثر تغيير پارامترهاي حرف پايداري
سيستم هاي قدرت تك ماشينه و چند ماشينه پرداخته مي شود. آن‌گاه دو روش طراحي كنترل كننده هاي استوار تشريح شده، و در مسئله مناسبت مطالعه به كار گرفته مي شوند. سرانجام ضمن نقد و بررسي اين روش ها، يك آیین جديد براي طراحي PSS ارائه مي شود. در اين روش مسئله طراحي پايدار كننده مقاوم به مسئله پايدار كردن
مجموعه اي از مدلهاي سيستم باب مناطق كار مختلف تبديل مي شود. اين مسئله نيز به سمت يك مسئله استاندارد بهينه سازي تبديل شده و حرف استفاده از روش هاي برنامه ريزي غير خطي حل مي گردد. سرانجام كارايي روش بالا در طراحي پايدار كننده هاي مقاوم براي يك سيستم قدرت چند ماشينه در تاخت مسئله مختلف (اثر تغيير پارامترها بر پايداري ديناميكي و تداخل PSS ها) تحقيق شده و برتري آن بر روش كلاسيك به تایید مي رسد.