روزه گرفتن تغییراتی در بدن ورزشکار ایجاد می‌کند که فرد باید خود را با شرایط جدید تطبیق دهد. پس باید بدانیم با این شرایط چگونه برخورد کنیم.
در روزهای عادی سال وعده غذایی روزانه سه وعده است که در روزهای ماه مبارک رمضان تبدیل به دو وعده می‌شود که از لحاظ انرژی دریافتی تغییری حاصل نمی‌شود ولی از لحاظ کمبود مواد قندی، آب و املاح احتمال بروز مشکل در ورزشکاران وجود دارد.
بهترین زمان
از لحاظ علمی بهترین زمان تمرینات و مسابقات در این ماه سه ساعت بعد از اذان صبح است چون بدن آمادگی بیشتری دارد.
اما در عمل این مسأله امکان‌پذیر نیست و اکثر مسابقات به پس از افطار موکول می‌شود. در این حالت بهتر است شروع ورزش حدود سه ساعت بعد از افطار باشد تا غذای خورده‌شده فرصت هضم پیدا کند.
برنامه‌ریزی
فراموش نکنید نظم کاری و تمرین کردن در ماه رمضان تغییر می‌کند پس ورزشکاران باید برنامه‌ریزی درست داشته باشند.
در این ماه باید تغییراتی را در سیستم‌های تمرینی ایجاد کرد. در مجموع توصیه می‌شود که در ماه رمضان تمرینات ورزشی از سحر تا افطار سبک‌تر باشد چون بدن نمک و آب زیادی در جریان ورزش از دست می‌دهد.
تغذیه مناسب
اگر ورزشکاری بخواهد در این ماه دچار افت بدنی نشود باید در کنار تکنیک و تاکتیک خوب از شرایط غذایی مناسبی نیز برخوردار شود. ورزشکار حرفه‌ای باید کسری خوابی را که در هنگام سحر پیش می‌آید در طول روز جبران کند. سحری را تا جایی که امکان دارد دیر میل کند.
قبل از ماه رمضان با طراحی تمرینات و برنامه‌ریزی درست برای این ماه انرژی مورد نیاز خود را در بدن ذخیره کند، همچنین از فاصله افطار تا سحر به تدریج مایعات میل نماید.
مصرف پروتئین زیاد در رژیم غذایی ورزشکاران روزه‌دار توصیه نمی‌شود چون سبب تولید مواد زاید در خون و ایجاد خستگی حین ورزش می‌شود. ورزشکاران در ماه رمضان نسبت به افراد عادی نیاز بیشتری به قند و ویتامین‌ها دارند. همچنین مصرف مایعات فراوان از جمله آبمیوه‌ها قبل از ورزش مناسب است.
مصرف خرما، سوپ، سبزیجات و شیر برای افطار ورزشکاران توصیه می‌شود. کمبود قند در بدن ورزشکاران حرفه‌ای ممکن است باعث بروز مشکلاتی شود.
ورزشکاران روزه‌دار می‌توانند با مصرف مواد قندی و کربوهیدرات‌ها مانند ماکارونی، عسل، سیب‌زمینی، قند و شیرینی‌جات در فاصله بین سحر و افطار این کمبود را جبران کنند.
خرما؛ بهترین گزینه برای افطار